ترس

ترس یعنی چیزهایی را که می‌بینید و فکر می‌کنید قابل تغییر هستند در حالی که ایمان، اعتماد به چیزهای امید‌داشته‌شده است و برهان چیزهای نادیده.

هر نیرویی که در دنیا وجود دارد، یک نیروی مخالف آن نیز وجود دارد. این حکمت خداست که هم خوبی هست هم بدی.

آیا زیباتر نبود اگر هیچ‌چیز به‌جز عشق و محبت نبود؟

 اما می‌بینیم که نفرت هم وجود دارد.

آیا بهتر نبود اگر فقط بخشش بود؟ اما می‌بینیم که حرص و طمع هم وجود دارد.

ایمان هست و ترس هم هست، خوب هست و بد هم هست. عشق و تنفر، افسردگی و شادی، سر‌و‌صدا و سکوت، نور و تاریکی.

همواره نیروهای مخالف وجود دارند زیرا خداوند نمی‌خواهد ما انسان‌ها، یک‌سری آدم‌آهنی باشیم که فقط کارهای خوب انجام می‌دهند.

خداوند به ما، حق انتخاب داده است. او می‌خواهد با حق انتخابی که داریم، او را انتخاب کنیم و کار درست را با اراده‌ی خودمان انجام دهیم. اگر اجبار شود، انتخابی هم نخواهد بود.

ایمان چه معنی می‌دهد اگر ترسی نباشد، خوبی چه معنی می‌دهد اگر بدی نباشد؟

ما با ایمان، از خدا دریافت می‌کنیم و جالب است بدانید که با ترس هم از شیطان. هرگز این را فراموش نکنید. نه‌تنها خدا برای زندگی ما نقشه کشیده است بلکه شیطان هم برای‌مان نقشه دارد!

ترس را جدی بگیرید، نه این‌که بیش‌تر بترسید بلکه به این معنا که بیش‌تر راجع به آن تحقیق کنید تا بیش‌تر این نیروی مخرب را بشناسید. شیطان بیش‌تر از هر چیزی، از ترس استفاده

می‌کند تا ما را از خدا و کارهای خداگونه، دور نگه‌دارد. ترس، ریشه‌ی تمام نواقص اخلاقی ماست، ریشه‌ی تمام بدی‌های ماست؛ ترس از این‌که خدا دوستم نداشته باشد، ترس از

این‌که هر کاری می‌کنم درست نباشد، ترس درباره‌ی خودم که خوب نباشم یا استعدادهای لازم را ندارم و... ادامه دارد.

برگرفته از کتاب قصرآرامش